Pytania i odpowiedzi

• Dowód osobisty lub paszport
• Skierowanie na badanie (w przypadku badania MR nie jest wymagane)
• Całość dotychczasowej dokumentacji
• Wcześniej wykonane badania MR, TK i RTG na płytkach, tez opisy badan USG (ułatwi to lekarzowi analizę wykonanego badania MR i trafność postawionej diagnozy)
• Certyfikaty/ dane implantów i ciał obcych w ciele (dotyczy tylko MRI / MRI)
• Jeśli masz implanty w ciele (stenty, endoprotezy, zastawki, rozruszniki serca, śruby, klamry, opiłki, protezy słuchowe etc.), zabierz ze sobą dokumentację na ich temat ze szpitala lub od producenta. Przed badaniem sprawdź o ile możesz, czy posiadany implant nadaje się do badania w polu magnetycznym tj. czy można u Ciebie wykonywać badania rezonansem, postaraj się zapytać Twojego chirurga lub ortopedę i przynieść wypis szpitalny
• Badania laboratoryjne (poziom kreatyniny)
  Są one wymagane, jeśli badanie wymaga podania dożylnego środka kontrastowego lub jeśli istnieje taka możliwość. Wyniki nie powinny być starsze niż 7 dni

Doświadczenie wykazało, że około 3% pacjentów wstępnie badanie MR nie może zostać wykonane z powodu ciężkiej klaustrofobii. Tego strachu nie da się pokonać żelazną wolą, nie musisz się go wstydzić ani przepraszać! Nasza Pracownia rezonansu należy do najbardziej przestrzennych w Polsce, jej wyposażenie i estetyka służy pokonaniu klaustrofobii. Dodatkowo można się rozprężyć dzięki wybranej muzyce która możesz słuchać na słuchawkach w trakcie badania. Poza tym u większości tych pacjentów badanie można wykonać, jeśli lekarz poda Ci środek uspokajający.
Jeśli jesteś świadomy swojej klaustrofobii (typowy znak: nie jeździsz metrem ani windą, nigdy nie leżałbyś w solarium), daj nam znać, kiedy będziesz umawiał się na badanie. Pozwól sobie pomoc i ostatecznie poddać się badaniu, jakkolwiek najlepiej w towarzystwie osoby towarzyszącej, gdyż po badaniu nie będziesz mógł prowadzić pojazdu przez 24 godziny po zażyciu środka uspokajającego. Przy niektórych badaniach głowę i górną część ciała pacjenta można ustawić na zewnątrz magnesu, aby strach nawet nie wystąpił (np. MR kończyna dolnej, kręgosłupa lędźwiowego, miednicy).

Zarówno w przypadku badania tomografii komputerowej (TK) jak i rezonansu magnetycznego (MRI) tworzone są poprzeczne skany ciała.
W przypadku TK obrazy powstają za pomocą promieni rentgenowskich, mogą być potem rekonstruowane i analizowane w różnych projekcjach, a także można tworzyć z nich obrazy trójwymiarowe. Ekspozycja na promieniowanie za pomocą TK jest wyższa niż w przypadku klasycznych promieni rentgenowskich. Badanie to zapewnia diagnozę w ciągu kilku minut, dlatego jest często stosowane w nagłych wypadkach, a także u bardzo chorych lub niespokojnych pacjentów, u których badanie rezonansem może być przeciwwskazane.
Rezonans magnetyczny (MR) działa poprzez silne pole magnetyczne, bez ekspozycji na promieniowanie. Podobnie jak w przypadku TK, pacjent leży w tunelu aparatu, jednak jest on nieco dłuższy. Zdjęcia przekrojowe wnętrza ciała można wykonywać w dowolnie wybranych projekcjach. Rezonans magnetyczny charakteryzuje się bardzo wysoką jakością wizualizacji tkanek miękkich. Obrazowanie za pomocą rezonansu magnetycznego bez promieniowania jest często przedstawiane jako badanie konkurencyjne dla tomografii komputerowej. Nie mnie jednak obie metody są badaniami się uzupełniającymi i w zależności od badanego regionu i potrzeb pacjenta, lekarz dobiera indywidualnie optymalną metodę diagnostyczną .

Obrazowanie rezonansu magnetycznego to proces obrazowania, który służy do przedstawienia struktury i funkcji tkanek i narządów ciała. Jest fizycznie oparty na zasadach obrazowania rezonansem magnetycznym i dlatego jest również znany jako obrazowanie rezonansu magnetycznego (potocznie skracane do rezonansu magnetycznego). Skrót MRI pochodzi również od angielskiej nazwy Magnetic Resonance Imaging (MRI).
MR może być wykorzystane do stworzenia przekrojowych obrazów ludzkiego ciała, które umożliwiają ocenę narządów i ich zmian chorobowych. Nie stosuje się w tym wypadku ani promieni rentgenowskich, ani jonizujących (radioaktywności). Obrazowanie odbywa się wyłącznie za pomocą pól magnetycznych i fal radiowych, które oddziaływają na najmniejsze elementy budulcowe cząsteczek w ciele, a mianowicie atomy wodoru. Na zdjęciach można łatwo różne tkanki od siebie odróżnić: mięśnie i tkani miękkie bardzo dobrze odróżniają się od kości, dobrze ukrwiona tkanka odróżnia się łatwo od blizn, zrostów czy zwapnień.

Osoby z rozrusznikami serca, pompami insulinowymi, neurostymulatorami lub implantami ślimakowymi (protezami wewnątrzusznymi) zasadniczo nie mogą być poddawane badaniu, podobnie jak osoby z opiłkami w oku/ oczodole. Wszyscy pacjenci u których w ciele są implanty lub protezy metalowe, musza okazać zaświadczenie o braku przeciwwskazań do badania rezonansem. Prosimy poinformować nas o takich sytuacjach podczas rejestracji lub zadzwonić z wyprzedzeniem. Endoproteza (kolano, biodro), stenty stosowane w chirurgii naczyniowej i kardiologii, zdecydowana większość zastawek serca, metalowe druty pozostające w mostku po operacjach obejścia, wypełnienia i mostki zębowe itp. nie stanowią z reguły problemu i nie są przeciwwskazaniem do badania.

Tak. W wielu przypadkach rezonans magnetyczny jest metodą pierwszego wyboru w diagnozowaniu chorób dziecięcych. Ponieważ ciało dziecka jest szczególnie wrażliwe na promieniowanie, należy w jak największym stopniu unikać ekspozycji na promieniowanie rentgenowskie i TK. W klinikach niemowląt przeprowadzane są głównie badania MR. Male dzieci mogą być badane, chociaż często stanowi to wyzwanie. Jedno z rodziców może przebywać w pomieszczeniu badań wraz z dzieckiem. W naszym centrum OMEGA możliwe jest wykonywanie badań dla dzieci w znieczuleniu ogólnym pod opieką anestezjologa. Badanie starszych dzieci jest na ogół nieproblematyczne.

W pierwszych trzech miesiącach ciąży badanie MR powinno być przeprowadzane tylko w wyjątkowych przypadkach . Dotychczas nie wykazano szkodliwych skutków, ale wpływ fal radiowych na płód w fazie tworzenia się narządów nie został jeszcze w pełni wyjaśniony. Stąd badania MR mogą odbywać się ale głownie w późniejszych fazach ciąży, tj. od II trymestru i ze skierowaniem od lekarza specjalisty. Aktualnie rezonans magnetyczny staje się coraz ważniejszą metodą w diagnozowaniu chorób nienarodzonego dziecka.

Wiele badań wykonuje się bez użycia środków kontrastowych. Jednak w niektórych przypadkach środek kontrastowy jest niezbędny do pełnego wyjaśnienia niektórych pytań. Na czas badania pacjentowi jest zakładany tzw. wenflon (wkłucie dożylne), przez który podawany jest kontrast. Niektóre tkanki miękkie podczas badania rezonansem, takie jak na przykład mięśnie i naczynia krwionośne, uwidaczniają się na obrazach przekrojowych w podobnych odcieniach szarości i dlatego trudno je rozróżnić. Środek kontrastowy pozwala lepiej uwidocznić naczynia krwionośne i tkanki bogato ukrwione, tez guzy i nowotwory. Środek kontrastowy jest wstrzykiwany do żyły w ramię i jest rozprowadzany po krwi przez całe ciało. Kumuluje się on również silniej w guzach i przerzutach, dzięki czemu są one bardzo widoczne. W OMEGA stosujemy kontrast gadolinowy, jeden z najbezpieczniejszych kontrastów, zawierający związki chemiczne gadolinu.
Stosowany kontrast gadolinowy nie jest rentgenowskim środkiem kontrastowym zawierającym jod. Dlatego nawet jeśli doświadczyli Państwo w przeszłości nadwrażliwości na środki kontrastowe podczas badania rentgenowskiego, nadal możecie Państwo być badani za pomocą środka kontrastowego stosowanego przy badaniu MR. Jest on znacznie lepiej tolerowany niż rentgenowskie środki kontrastowe zawierające jod. Nadczynność tarczycy nie stanowi przeszkody w podawaniu środka kontrastowego MR. Alergicy mają teoretycznie nieznacznie podwyższoną częstość nadwrażliwości na środki kontrastowe MR. Oczywiście antidotum na reakcje alergiczne jest zawsze pod ręką.

Zasadniczo środek kontrastowy jest bezpieczny i dobrze tolerowany, a działania niepożądane występują bardzo rzadko. Niekiedy po dawce środka kontrastowego pacjent może odczuwać uczucie ciepła lub zimna, bóle głowy, choroby, mrowienie, metaliczny posmak na języku lub podrażnienia skóry. Reakcje alergiczne występują jedynie w rzadkich przypadkach.
Ponadto zwraca się uwagę na następujące kwestie: Każdy środek kontrastowy stosuje się po dokładnym rozważeniu, czy można dzięki niemu uzyskać dodatkowe informacje zgodne z celem badania.
Podawana jest tylko najmniejsza możliwa ilość środka kontrastowego. Przed podaniem środka kontrastowego zostaniecie Państwo zapytani o cukrzycę i inne choroby, w tym niewydolność i choroby nerek.
Pacjenci powinni pić dużo płynów (co najmniej 1-2 litry) zwłaszcza po badaniu, aby zwiększyć funkcję wydalniczą nerek, a tym samym szybciej wyeliminować środek kontrastowy.
Stosując kontrast podczas badania MR, staramy się zapewnić najwyższego stopnia bezpieczeństwo, a także uzyskać jak najwyższą jakość i dokładność diagnostyczną badania.
Jeśli macie Państwo dodatkowe pytania, prosimy o kontakt z lekarzem prowadzącym.

W przypadku badania MR bez kontrastu, nie są wymagane żadne specjalne przygotowania do badań MR. Należy się jednak upewnić, że odzież nie zawiera metalowych przedmiotów.
Jeśli planowane jest zastosowanie środka kontrastowego, należy wcześniej określić poziomy kreatyniny we krwi, który powinien być nie starszy niż 7 dni.

Na wstępie, cewka do odbierania sygnałów jest umieszczana przez technika na części ciała, która podlega badaniu. Następnie pacjent zostaje ułożony na specjalnym stole i wprowadzony do środka cylindrycznego magnesu (tunelu), w którym znajduje się jednorodne pole magnetyczne istotne dla twojego badania. Tunel ten jest otwarty na obu końcach, jest wyposażony w klimatyzację i oświetlenie wewnątrz. W przypadku np. badania kolana metodą rezonansu magnetycznego tylko kolano znajduje się w cewce pośrodku tunelu.
System monitoringu i kontroli przebiegu badania znajduje się w sterowni na stanowisku pracy poza pomieszczeniem MR. Z pacjentem utrzymywany jest ciągły kontakt głosowy i wzrokowy przez cały czas badania. Ponieważ pomiary MR są dość głośne ze względów technicznych, pacjent nakłada na czas badania słuchawki, przez które może słuchać wybranej przez siebie muzyki. Alternatywą są zatyczki do uszu (stopery). Podczas pracy aparatu należy się zrelaksować i nie poruszać. W przeciwnym razie obrazy nie będą wyraźne, ponieważ sygnały emitowane z ciała będą rozmazane i możliwe, że nie będą mogły wtedy być odpowiednio zanalizowane. W takim przypadku pomiar należy powtórzyć. W przypadku niektórych badań MR konieczne jest użycie środka kontrastowego. Ten rodzaj środka kontrastowego został opracowany specjalnie do rezonansu magnetycznego (kontrast gadolinowy) i jest bardzo dobrze tolerowany. Zwiększa znacznie trafność diagnostyczną MR i wyraźniej różnicuje poszczególne typy tkanek.
Po około czterech do sześciu pomiarach, które zwykle trwają od jednej do dwóch minut, a czasami dłużej, badanie jest zakończone.

Jeśli podczas badania podano dożylny środek kontrastowy, po badaniu należy pić dużo płynów (co najmniej 1-2 litry). Jeśli podano środek uspokajający z powodu klaustrofobii, nie wolno prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn przez 24 godziny.

Obrazy (scany) MR są zwykle czarno-białymi obrazami przekrojowymi. Można je analizować w różnych płaszczyznach. Na obrazach widać przekroje podłużne, poprzeczne lub przekroje boczne. Programy komputerowe umożliwiają ukierunkowaną prezentację konkretnych tkanek i narządów w różnych odcieniach szarości. W przeciwieństwie do tomografii rentgenowskiej lub tomografii komputerowej, gdzie gęstą tkankę zawsze przedstawia się jako jasną, a mniej gęstą tkankę zawsze jako ciemną, obrazowanie rezonansem magnetycznym oferuje znacznie więcej opcji. W zależności od celu badania i problemu można wyróżnić różne nawet niewielki struktury na obrazach, co pozwala wykrywać i diagnozować stany chorobowe w ich znacznie wcześniejszym stadium. Im więcej atomów wodoru zawiera organ lub tkanka, tym lepiej można je wyświetlić za pomocą MR. Struktury o wysokiej intensywności sygnału wyróżniają się z otaczającej tkanki jako obszary jasne, podczas gdy te o niskiej intensywności sygnału są ciemniejsze niż ich otoczenie.
Ta metoda jest szczególnie odpowiednia do badań tkanek miękkich, takich jak na przykład mózg lub narządy wewnętrzne. Stany zapalne lub guzy kości również bardzo wyraźnie wyróżniają się na tle zdrowej tkanki kostnej.

W przypadku badania MR (rezonansem magnetycznym) nie jest wymagane skierowanie, z wyjątkiem badan u małych dzieci oraz kobiet w ciąży.
Na życzenie pacjenta celem uściślenia zakresu badania lub ustalenia czy będzie potrzeba podania kontrastu, istnieje możliwość konsultacji lekarskiej i wystawienia skierowania na miejscu.

Zarówno w przypadku tomografii komputerowej (TK) jak i rezonansu magnetycznego (MR) tworzone są scany tj. obrazy poprzeczne ciała, umożliwiające następnie przy zastosowaniu specjalnego oprogramowania ich ocenę przez lekarza specjalistę.
W przypadku TK pacjent jest przesuwany jest przez bardzo krótki tunel, w którym za pomocą promieni rentgenowskich tworzone są poprzeczne obrazy przekroju ciała. Obrazy można rekonstruować w różnych projekcjach , a także można tworzyć obrazy trójwymiarowe. Ekspozycja na promieniowanie za pomocą TK jest wyższa niż w przypadku klasycznych promieni rentgenowskich. Badanie to zapewnia szybką diagnostykę w ciągu kilku minut, dlatego jest często stosowane w nagłych wypadkach, a także u bardzo chorych lub niespokojnych pacjentów.
Rezonans magnetyczny (MR) działa z silnym polem magnetycznym, bez ekspozycji na promieniowanie. Podobnie jak w przypadku TK, pacjent leży w tunelu, jednak jest on nieco dłuższy. Zdjęcia przekrojowe wnętrza ciała można wykonywać w dowolnie wybranych orientacjach. Rezonans magnetyczny charakteryzuje się bardzo wysokim kontrastowaniem tkanek miękkich. Obrazowanie za pomocą rezonansu magnetycznego bez promieniowania jest często przedstawiane jako konkurencja dla tomografii komputerowej. Nie mnie jednak obie metody są metodami uzupełniającymi się i w zależności od badanego regionu i potrzeb pacjenta, lekarz indywidualnie dobiera optymalną metodę diagnostyczną.

Tomografia komputerowa to nowoczesne wspomagane komputerowo badanie rentgenowskie, w którym ciało jest badane warstwowo. W przeciwieństwie do konwencjonalnych promieni rentgenowskich, lampa rentgenowska obraca się wokół pacjenta. Stół do badań przesuwa się płynnie do przodu, dzięki czemu sekcja ciała jest skanowana spiralnie (tzw. spiralne TK). Ogromną zaletą tej metody jest brak nakładania się badanych warstw, bieżące wyświetlanie badanego regionu ciała z możliwością późniejszej analizy i obliczania obrazów we wszystkich projekcjach przestrzennych, a także tworzenia obrazów trójwymiarowych. Kolejną zaletą tej metody jest duża szybkość generowania obrazu: scan kończy się w ciągu niewielu sekund, a całe badanie trwa do kilku minut.

Tomografia komputerowa to badanie z wykorzystaniem promieni rentgenowskich. Jak każde badanie rentgenowskie wiąże się z ekspozycją na promieniowanie. Przed każdym badaniem zawsze przeprowadzana jest ścisła ocena stosunku ryzyka do korzyści. Lekarze prowadzą badanie przy użyciu wszystkich środków ochrony przed promieniowaniem i korzystają przy tym z najnowszych technologii, aby zmniejszyć zagrożenie do minimum. Należy podkreślić, ze korzyści dla pacjenta płynące z prawidłowego rozpoznania choroby, a tym samym szybkiego wdrożenia odpowiedniej terapii, znacznie przewyższają to stosunkowe niskie ryzyko badania.

Tomografia komputerowa to badanie z wykorzystaniem promieni rentgenowskich. Jak każde badanie rentgenowskie wiąże się z ekspozycją na promieniowanie. Przed każdym badaniem zawsze przeprowadzana jest ścisła ocena stosunku ryzyka do korzyści. Lekarze prowadzą badanie przy użyciu wszystkich środków ochrony przed promieniowaniem i korzystają przy tym z najnowszych technologii, aby zmniejszyć zagrożenie do minimum. Należy podkreślić, ze korzyści dla pacjenta płynące z prawidłowego rozpoznania choroby, a tym samym szybkiego wdrożenia odpowiedniej terapii, znacznie przewyższają to stosunkowe niskie ryzyko badania.

Doświadczenie pokazuje, że pacjentów cierpiących na klaustrofobię w TK praktycznie nie ma, ponieważ nie ma tu tunelu, a jedynie bardzo duży pierścień, a tez i sam czas badania jest bardzo szybki.

W przypadku każdego pacjenta należy najpierw sprawdzić, czy konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej i związanej z nim ekspozycji na promieniowanie. Należy zachować szczególną ostrożność u dzieci, młodzieży i kobiet w ciąży i należy w tych przypadkach przeanalizować, czy zabieg nie może odbyć się za pomocą bardziej bezpiecznego rezonansu magnetycznego lub ultrasonografii.

Ponieważ promieniowanie rentgenowskie jest szczególnie szkodliwe dla nienarodzonego dziecka, badania TK u kobiet w ciąży są z zasady przeciwwskazane. Kobiety są zawsze pytane z góry czy są w ciąży. W przypadku wątpliwości najpierw wyklucza się ciążę lub wybiera alternatywną metodę bez ekspozycji na promieniowanie (MR,USG).

Ciało dziecka jest znacznie bardziej wrażliwe na promieniowanie niż ciało dorosłego. Im młodszy pacjent, tym większe ryzyko uszkodzenia komórek. Dlatego szczególnie ścisłe wytyczne dotyczą badania rentgenowskiego dzieci, w celu ograniczenia ekspozycji na promieniowanie. Badanie oszczędności dawki jest możliwe dzięki specjalnym parametrom pomiarowym producenta urządzenia („protokoły dla dzieci”). Przed badaniem lekarz sprawdzi, czy możliwa jest zamiana na znacznie bezpieczniejsze dla dziecka badanie MR lub badanie USG.

W większości przypadków, o ile nie ma przeciwskazania, badania TK przeprowadza się z zastosowaniem środków kontrastowych, aby uwidocznić lepiej niektóre struktury badanej okolicy ciała i aby stany chorobowe były łatwiej rozpoznawalne. Za pomocą kontrastu można wyraźniej uwidocznić narządy takie jak przewód pokarmowy, przewody żółciowe lub naczynia krwionośne.
Picie środków kontrastowych pomaga lepiej odróżnić jelito od innych struktur (np. węzłów chłonnych). Ponieważ jelito jest dość długie, badania narządów jamy brzusznej z przygotowaniem trwają około 15 do 30 minut, a narządów miednicy co najmniej 40 minut. Dla poprawności badania powinno się pić kontrast tak wolno i równomiernie, jak to możliwe w tym czasie.
Dożylny środek kontrastowy jest wstrzykiwany przez tzw. wenflon tj. wkłucie dożylne, które na czas badania zakłada pielęgniarka w żyle ramienia lub przedramienia. Środki kontrastowe pomagają zidentyfikować naczynia, odróżnić lepiej tkankę zdrowej od chorej.

– Środki kontrastowe do picia: Nie ma praktycznie reakcji alergicznych na ten środek kontrastowy. Czasami może wystąpić jako objaw uboczny łagodna biegunka lub nudności. Wynika to z dodatkowego obciążenia środkiem i płynem jelita. Poza tym środek kontrastowy doustny jest nieszkodliwy i bardzo szybko eliminowany z organizmu.
– Dożylny środek kontrastowy zawierający jod:
Niektóre osoby odczuwają chwilowe mrowienie lub uczucie ciepła w ciele. W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić reakcje alergiczne (np. wysypka, swędzenie). W takich sytuacjach podawane są leki antyalergiczne. Jeśli zauważą Państwo jakieś nietypowe objawy w trakcie lub w ciągu pierwszego dnia po badaniu, natychmiast prosimy poinformować o tym lekarza prowadzącego lub diagnozującego.
Zawsze środek kontrastowy stosuje się dopiero po dokładnym rozważeniu, czy można dzięki niemu uzyskać dodatkowe informacje odnośnie stanu chorobowego i badanej okolicy oraz celu badania.
Podawana jest tylko najmniejsza możliwa ilość środka kontrastowego.

Nie są wymagane żadne specjalne przygotowania do badania TK< o ile nie podaje się środka kontrastowego. Jeśli planowane jest zastosowanie środka kontrastowego, należy wcześniej określić poziomy kreatyniny we krwi, a także należy jeść tylko lekki posiłek i nie jeść niczego na 4 godziny przed badaniem. Prosimy o informację przed badaniem w przypadku osób cierpiących na nadczynność tarczycy lub alergię na jod.
Lek przeciwcukrzycowy zawierający metforminę należy przerwać 24 godziny przed badaniem.

Pacjent zostaje ułożony na specjalnym stole, który przejeżdża przez pierścień urządzenia. Podczas pracy urządzenia należy się zrelaksować i nie poruszać. W przeciwnym razie obrazy nie będą wyraźne i możliwe, że nie będą mogły zostać odpowiednio opisane
Niektóre badania TK wymagają użycia środka kontrastowego. Ten rodzaj środka kontrastowego został specjalnie opracowany do diagnostyki TK i jest dobrze tolerowany. Zastosowanie środka kontrastowego zwiększa trafność diagnostyczną TK i pozwala na lepsze zróżnicowanie typów tkanek, pozwalając lekarzowi lepiej ocenić stany chorobowe.
Całe badanie zwykle zajmuje kilka minut – sam czas skanowania mieści się w zakresie sekund.

Jeśli podczas badania podano dożylny środek kontrastowy, po badaniu należy pić dużo płynów (co najmniej 1-2 litry), aby przyspieszyć wydalanie środka kontrastowego.

Promieniowanie rentgenowskie stosuje się w obu metodach obrazowania – tomografii komputerowej i tradycyjnego badania RTG (rentgen). Podczas gdy konwencjonalne promieniowanie rentgenowskie robi proste zdjęcie, tomografia komputerowa wykonuje dużą liczbę zdjęć (scanów warstwowych) z różnych kierunków. Skany TK dostarczają przekrojowe obrazy ciała o bardzo wysokiej rozdzielczości. Badanie TK przynosi dużo znacznie bardziej szczegółowych informacji niż badanie RTG, ale tez i ekspozycja na promieniowanie jest wyższa.

Różne tkanki ciała osłabiają promieniowanie rentgenowskie w różnym stopniu. TK charakteryzuje się wysoką rozdzielczością przestrzenną i czasową i jest szczególnie odpowiednią metodą do uwidoczniania obrazu klatki piersiowej, brzucha, serca, głowy i struktur kostnych.

W przypadku badania TK (tomografii komputerowej) zawsze jest wymagane skierowanie od lekarza.
Jest u nas możliwość konsultacji lekarskiej i wystawienia skierowania na miejscu.